مجری بزرگترین طرحهای نفتی جهان کدام کشور است؟
تاریخ انتشار: ۲۸ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۱۵۸۰۶
در سطح جهان بیش از هزار شرکت در حال برنامهریزی برای احداث خطوط لوله گاز جدید، نیروگاههای گازی یا پایانههای صادرات گاز طبیعی مایعشده (الانجی) هستند که در این میان، شرکت ملی نفت ابوظبی (ادنوک) دارای بزرگترین طرحهای نفتی و برنامههای توسعه ضد خالص انتشار صفر در میان هر شرکتی در جهان است.
به گزارش شانا به نقل از هفتهنامه بررسی تحولات بینالمللی انرژی و تغییر اقلیم مدیریت کل امور اوپک و روابط با مجامع انرژی، شرکت نفت دولتی ابوظبی، ادنوک که مدیرعامل آن ریاست مذاکرات اقلیمی سازمان ملل را در ماه آینده در دوبی بهعهده خواهد داشت، دارای بزرگترین برنامههای توسعه ضد خالص انتشار صفر در میان هر شرکتی در جهان است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
محققان در این زمینه میگویند که توسعه عظیم برنامهریزیشده شرکت ادنوک برای تولید نفت و گاز، تضاد منافع آشکاری با اهداف نشست کاپ ۲۸ دارد.
در نشست کاپ ۲۸ کشورها تلاش خواهند کرد با کاهش مصرف سوختهای فسیلی و سه برابر کردن ظرفیت جهانی انرژیهای تجدیدپذیر موافقت کنند.
این اطلاعات از پایگاه دادههایی با عنوان «فهرست خروج نفت و گاز جهانی» استخراج شده است که فعالیتهای بیش از ۱۶۰۰ شرکت را رصد میکند که ۹۵ درصد از تولید نفت و گاز جهان را به خود اختصاص میدهند.
اطلاعات این پایگاه نشان میدهد تقریباً همه شرکتهای نفت و گاز هشدارهای دانشمندان اقلیمی را نادیده میگیرند که میگویند برای حفظ افزایش گرمایش جهانی تا حد ۱.۵ درجه سانتیگراد، نباید میدانهای جدید نفت و گاز را توسعه داد.
این اطلاعات نشان میدهد که از سال ۲۰۲۱ تاکنون ۱۷۰ میلیارد دلار ازسوی این صنعت تنها برای اکتشاف ذخایر جدید نفت و گاز هزینه شده است، ۹۶ درصد از ۷۰۰ شرکت اکتشاف و توسعه میدانهای جدید نفت و گاز، همچنان به این کار ادامه میدهند و بیش از ۱۰۰۰ شرکت در حال برنامهریزی احداث خطوط لوله گاز جدید، نیروگاههای گازی یا پایانههای الانجی هستند.
با وجود اینکه یکسری از مطالعات علمی به این نتیجه رسیده است که بیشتر ذخایر نفت، گاز و زغالسنگ موجود باید در زمین باقی بماند تا با شرایط اضطراری اقلیمی مقابله شود، اما شرکتهای بزرگ سوخت فسیلی و دولتهای نفتی هنوز اکتشاف بیشتر را متوقف نکردهاند.
بر اساس اطلاعات جدید، شرکت ادنوک که مدیرعامل آن ریاست مذاکرات آتی اقلیمی سازمان ملل متحد را بهعهده دارد، دارای بزرگترین برنامههای توسعه ضد خالص انتشار صفر در میان هر شرکتی در جهان است. طبق این اطلاعات، در سطح جهانی بیش از ۱۰۰۰ شرکت در حال برنامهریزی برای احداث خطوط لوله گاز جدید، نیروگاههای گازی یا پایانههای صادرات الانجی هستند.
یک سخنگوی شرکت ادنوک در واکنش به انتشار آمار و اطلاعات یادشده گفت: دادهها و فرضیات این گزارش درباره ادنوک نادرست و گمراهکننده است، در عین حال، این شرکت رقم خود را برای توسعه برنامهریزیشده تولید نفت و گاز ارائه نکرد.
این سخنگو تأکید کرد: با جمعیت رو به رشد جهان که بهدنبال دسترسی جهانی به انرژی هستند، همه سناریوهای فعلی گذار انرژی از جمله ازسوی آژانس بینالمللی انرژی، اذعان دارند که نفت و گاز برای تقاضای انرژی در آینده نیاز خواهد بود.
منبع: شانا
کلیدواژه: امارات متحده عربی تغییرات اقلیمی طرح های نگهداشت و افزایش تولید نفت برنامه ریزی بزرگ ترین نفت و گاز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.shana.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «شانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۱۵۸۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شاخص شدت انرژی در کشور رو به افزایش است
محمد صادق مهرجو کارشناس انرژی در گفت و گو با خبر نگار مهر با اشاره به اینکه میزان تولید گاز در کشور ما به اندازه توانایی و سرمایه گذاری که تا کنون انجام شده است، گفت: بین سالهای ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰ تنها در پارس جنوبی بالغ بر ۳۵ میلیارد دلار بالغ بر سرمایه گذاری انجام شده است و باید در نظر داشت که همه کشورها همه منابع را در اختیار ندارند و مسألهای که وجود دارد منابع انرژی تجدید ناپذیر سقفی برای برداشت دارند.
وی ادامه داد: زمانی که بهره برداری از منابع آغاز میشود در دوره ابتدایی توسعه قرار میگیریم و پس از آن با تولید از میادین مختلف به دوره حداکثر تولید میرسیم، دوره حداکثر تولید را میتوان با تمهیداتی برای مدت زمان مشخصی نگه داشت و پس از آن دوران روع افت تولید آغاز میشود که ما در این دوران هستیم.
این کارشناس انرژی توضیح داد: بر اساس پیش بینیهای شرکت توتال فرانسه در سال ۲۰۰۷ که م در ابتدای تولید فازهای مختلف پارس جنوبی قرار داشتیم و به حداکثر تولید نرسیده بودیم توتال بر روند تولید هر فاز تحقیقاتی کرد و بر اساس پیش بینی آنها از سال ۲۰۲۴ دوران شروع افت تولید است که کمکم نشانههای افت تولید نمایان میشود فاز ۱۱ به عنوان آخرین فازی که توسعه داده میشود و امکان توسعه در پارس جنوبی وجود ندارد
مهرجو خاطر نشان کرد: پارس جنوبی از این جهت حائز اهمیت است که ۷۰ درصد گاز کشور مربوط به این میدان است و مابقی میادین ۳۰ درصد تولید گاز را تشکیل میدهند و میتوان گفت که به حداکثر تولید در پارس جنوبی رسیدهایم و از این به بعد دوران شروع افت تولید است که نشانههای آن ظاهر شده است و علی الرغم اینکه فاز ۱۱ پارس جنوبی را توسعه دادیم و تولید قابل توجهی به تولید گاز اضافه شد، اما متأسفانه شاهد آن هستیم که سال گذشته با وجود توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی و به رقم تولید ۱۵ میلیون متر مکعب در روز رسید تفاوت آنچنانی در تولید این میدان احساس نشد و تقریباً به اندازه سال گذشته بود که نشان دهنده آن است که افت تولید در سایر فازها آغاز شده است.
به گفته وی به دوران تولید حداکثری در پارس جنوبی که تولید ۷۰ درصد گاز کشور را بر عهده دارد رسیدهایم و از این به بعد با بحران افت تولید مواجه خواهیم بود، که علت فشار افزایی همین است و برای مدیریت دوران افت تولید این اقدام را انجام میدهیم.
این کارشناس انرژی با اشاره به اینکه گاز یک ثروت یک بار مصرف و تجدید ناپذیر است توضیح داد: با اتمام این انرژی امکان جایگزینی وجود ندارد به همین علت تبدیل به ثروت میشود و هزینه توسعه زیر ساختها میشود مانند برق، صنعت، کشاورزی و… که منجر به ایجاد ارزش افزوده اقتصادی باشد
وی ادامه داد: ما اندازهای که میتوانیم و مخازن استعداد دارند تولید وجود دارد البته ممکن است سرعت توسعه با کشورهای ترغیب کند تر باشد ولی این مساله اکنون هم وجود دارد به طوری که ما در پارس جنوبی از قطر تولید بیشتری داریم چرا زیرا مصرف بیشتری داریم
مهرجو با اشاره به مصرف بی رویه و بالا بودن شاخص شدت انرژی کشور نسبت به تمام دنیا و سایر کشورهای خاورمیانه، خاطر نشان کرد: در تمام کشورها شاخص شدت انرژی رو به کاهش است و یا ثابت است در حالی که در کشور ما رو به افزایش است که علت آن پایین بودن قیمت تمام شده انرژی در کشور ما نسبت به سایر کشورها است به همین دلیل کسی اهمیتی به بهینه سازی مصرف انرژی به خصوص در بخشهای صنعتی نمیدهد
وی با بیان اینکه ما باید یک مدیریت متمرکز انرژی داشته باشیم تا بتوانیم سیاست گذاری متمرکز و تنظیمگری متمرکز در بخشهای مختلف داشته باشیم توضیح داد: این مدیریت میتواند منجر به هماهنگی و بهینه سازی متمرکز میشود به عنوان مثال وزارت نفت که متولی امر تولید است نمیتواند در زمینه بهینه سازی سایر بخشهای صنعتی و کشاورزی دخالتی داشته باشد به همین علت به نهادی فرا دست نیاز داریم که امکان کنترل و هماهنگی همه این نهادها را داشته باشد
این کارشناس انرژی اضافه کرد: متأسفانه شورای عالی انرژی کارکرد خود را از دست داده است زیرا مخصوص سیاست گذاری است و دخالتی در هماهنگی، تنظیمگری و بهینه سازی ندارد و ما نیاز داریم که دائماً رصد کنیم که چه میزان انرژی تولید میشود و به کدام بخش چه مقدار میدهیم و هر بخش چه مقدار بهینه سازی کردند و چه میزان هدر رفت انرژی وجود داشته است.
مهرجو با اشاره به اینکه علاوه بر مصرف بالای انرژی در کشور هدر رفت فراوانی وجود دارد، اضافه کرد: گازهای فلز مصرف گزافی داشتهاند، نیروگاههای حرارتی راندمان بالایی نداریم و در بخش خانگی که ۴۵ درصد گاز کشور مصرف میشود بخاریهای گازی راندمان بالایی ندارد اگر بتوانیم از بخاریها با راندمان بالا استفاده کنیم تا حدی این مشکل مرتفع میشود که آن هم باید دولت سرمایه گذاری کند و به صورت اقساط ماهانه بر روی قبوض گاز هزینه آن را از مردم دریافت کند، به همین دلیل نیازمند یک نهاد فرا دستگاهی برای مدیریت بخشهای مختلف هستیم.
کد خبر 6088962 فاطمه صفری دهکردی